محمدعلی سلطانی گفت: اولین شاخصه هر شاعری، پرداختن به عنصر خیال است، خیالی توانمند که مجرد نبوده و همراه با سوز دل باشد، زیرا غم و درد باعث ماندگاری شعر خواهند شد و در اشعار میرزا احمد داواشی این خیال مشهود بود.
پژوهشگر و محقق کُرد: اشعار میرزا احمد داواشی با سوز دل عجین بود
به گزارش روابط عمومی دانشگاه کردستان، دکتر محمد علی سلطانی در افتتاحیه همایش ملی میرزا احمد داواشی که در تالار مولوی دانشگاه کردستان برگزار شد، اظهار کرد: میرزا احمد داواشی توانسته به عنوان یک شاعر بزرگ مسیر شعر خود را از فضای حاکم بر آن زمان جدا کند و پیوندی با جغرافیای ادبی آن دوران نداشت.
این پژوهشگر کُرد تصریح کرد: اولین شاخصه هر شاعری، پرداختن به عنصر خیال است، خیالی توانمند که مجرد نبوده و همراه با سوز دل باشد، زیرا غم و درد باعث ماندگاری شعر خواهند شد و در اشعار میرزا احمد داواشی این خیال مشهود است.
سلطانی افزود: یکی از مهمترین ویژگیهای شخصیتی میرزا احمد داواشی این بود که در بین بزرگان، علما و توده مردم قابل احترام بود و در تمامی مراسمات شریک شادی و غم مردم بود و همچنین به خوبی رویدادهای زمان خود و پیش از خود را در قالب شعر بیان میکرد.
وی افزود: یکی دیگر از شاخصههای یک شاعر توانمند، این است که بتواند داستانهای قدیمی و اساطیری را به خوبی و قدم به قدم به قله شاعرانگی نزدیک کند و این اتفاق در اشعار فردوسی نمایان است.
در ادامه این همایش ملی، دکتر سلطانی محقق و پژوهشگر برجسته کشوری به تحلیل محتوایی( عاشقانه، اخلاقی، عرفانی، تاریخی،...) بخشی از اشعار داواشی پرداخت.
فرماندار روانسر نیز در این همایش عنوان کرد: توجه به تاریخ و فرهنگ بومی و محلی موجب تقویت ارزشهای ملی هر قومی شده و نکوداشت چهره های ماندگار گامی مهم برای اشاعه و تقویت این ارزش ها است.
سعدی مصطفیزاده به ضرورت معرفی چهرههای ماندگار و بزرگ هر منطقهای اشاره و تصریح کرد: منطقه اورامانات و شهرستان روانسر زادگاه فرزانگانی خوش نام، گرانقدر و شایسته در همه عرصه های ادبی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی و دین و عرفان بوده و ضروری است تا بزرگان و علمای خود را به نسل آینده نیز معرفی کنیم.
گفتنی است میرزا احمد محمدی داواشی در سال ١٢٨۴ در یکی از روستاهای روانسر متولد شد. وی انسانی خوش محاوره، دارای ذوق شعری، مسلط بر بدیهه گویی و برخوردار از حافظه بسیار خوبی بوده و اشعار زیادی به زبان کُردی مشتمل بر غزل، قصیده، داستان و مرثیه از او باقی است.
این شاعر گرانقدر تمام اشعارش را از زمان جوانی تا کهنسالی حفظ بود و شاعری فی البداهه گوی و حاضر جواب بود که با اولین نگاه به هر چیزی، شعری پرمعنا و روان برای آن میسرود و همه را به حافظه میسپرد.
وی بیش از ۲۰ هزار بیت شعر به زبان کُردی به لهجههای هورامی، سورانی و جافی سروده است و در چند سال گذشته نیز دیوان اشعار او به چاپ رسیده و اشعار او از آخرین نمونه های ممتاز شعری هجایی در حوزه ادبیات کُردی است.
میرزا احمد داواشی در سال ۱۳۵۹ هجری شمسی و در سن ۷۹ سالگی درگذشت.
لازم به ذکر است؛ همایش ملی میرزا احمد داواشی امروز ۱۹ اردیبهشت با ۱۰ پنل تخصصی و چندین سخنرانی در تالار مولوی دانشگاه کردستان در حال برگزاری است.