به طور کلی گیاهان طبیعی از مقادیر کمی مواد مؤثره برخوردارند و به لحاظ کیفی اختصاصی می‌باشند، بنابراین بهتر است که به عنوان مدل و نمونه نگهداری شوند.
با توجه به انتشار جغرافیایی گونه‌ها، توزیع کمی و کیفی مواد موثره در مناطق مختلف، متفاوت است.
از آنجایی که گیاهان وحشی در محدوده‌های جغرافیایی گسترده‌ای یافت می‌شوند، جمع‌آوری آن‌ها در هر حالتی مقرون به صرفه نیست.
استفاده از رویشگاه‌های طبیعی، جوابگوی صنایع دارویی نخواهد بود؛ و استفاده انبوه از گیاهان طبیعی موجب نابودی آن‌ها خواهد شد.
استان کردستان به دلیل تنوع محیط جغرافیایی، وضعیت ناهمواری‌ها و شرایط آب و هوایی، انواع مختلف پوشش گیاهی را می‌توان مشاهده نمود. بیشتر نواحی غربی، کوهستانی و اغلب پوشیده از جنگل‌های طبیعی و در نواحی شرقی استان اراضی مسطح، دشت‌ها و فلات‌های نسبتاً وسیعی وجود دارند. از مساحت استان ۶/۴۹ درصد معادل ۱۴۰۰ هزار هکتار مراتع، ۳/۱۱ درصد معادل ۳۲۰ هزار هکتار جنگل و ۱/۳۹ درصد معادل ۱۱۰ هزار هکتار اراضی زراعی به خود اختصاص داده است. مراتع استان در حدود ۵/۱ درصد از مراتع کشور را تشکیل می‌دهند. مراتع درجه‌ی یک استان با وسعت ۳۵۰۰۰۰ هکتار بیشتر در نواحی غربی و مرتفع استان نظیر سرشیو در جنوب غربی سقز و محدوده‌هایی از شهرستان بانه و مریوان به چشم می‌خورد. پوشش گیاهی این مراتع گیاهانی از تیره چتریان‌ (کما، لو و جاشیر)، گندمیان و گونه‌‌های علفی و خاردار است.
با توجه به موارد بالا اقدام به اهلی نمودن، کشت و اصلاح گیاهان دارویی که مدل آن‌ها در طبیعت وجود دارد، ضروری به نظر می‌رسد.