خیلی وقت بود که این خلأ و فقدان یک نشریه ادبی که به معنای واقعی به ادبیات و هنر بپردازد که توسط دانشجویان مدیریت شود احساس می‌شد، و یا شاید گاها زمزمه‌های هگل را می‌شنیدیم که در جهان مدرن هنری که والاترین رسالت را دارد مرده است ولی حقیقتا انتشار مجله اخیر در دانشگاه کردستان که از سوی انجمن علمی زبان و ادبیات انگلیسی صورت گرفت این مطلب را نقض کرد البته نه به صورت کامل ولی واقعا این امر درخور توجه و تحسین بسیار است چراکه آن چیز که امروزه کم‌ترین توجه به‌آن نمی‌شود ادبیات و ضرورت نقد اصیل است که آن هم به واسطه‌ی سلطه‌ی بی چون و چرا‌ی بعضی از علوم تجربی بر ساحت جامعه است که ادبیات و علوم انسانی در ایران به حاشیه رانده شده ولی خب علوم انسانی و در رأس آن ادبیات همیشه در صدر قرار داشته و خواهد داشت و هرگز با چیز دیگری قابل قیاس نیست.

مجله بوطیقا از آن نظر آوانگارد است که ضرورت(( مدرنیته)) را به خوبی درک کرده و  نشان می‌دهد حال آن‌که بیشتر مجله‌های دانشگاه کردستان در هاله‌ای از ابهام و سستی فکری و به شدت کلاسیک‌زده هستند و پیام جدیدی به همراه ندارند و این در حالی که است که ما باید ((دم)) را دریاییم و امروزی باشیم و زندگی مطالعه شده‌ای داشته باشیم و به قول سقراط یک زندگی مطالعه نشده ارزش زیستن ندارد.

ضرورت امروزی شدن زیر سایه هنر و ادبیاتی محقق می‌شود که کاملا مدرن و امروزی باشد و هنر به معنی واقعی کلمه اگر مدرن شود به جامعه نیز کمک میـکند که جامعه ما مدرن شود و هربرت مارکوزه  در این مورد می‌گوید: هنر جهان متحجر را به سخن گفتن, شعر سرودن و رقصیدن وا می‌دارد و بدینسان با شی‌گشتگی می‌جنگد.

از دیگر محاسن مجله بوطیقا معرفی نویسندگان جدید است مثلا کوبو ابه نویسنده شهیر ژاپنی و تحلیل زندگی و یک داستان از اوست که می‌تواند بسیار مفید واقع شود و امیدوارم که در شماره‌های بعدی نویسندگان بیشتری را معرفی کند.

در آخر باید متذکر شوم که از محاسن این مجله دو زبانه بودن آن است که هم فارسی و هم انگلیسی است که امیدوارم در شماره‌های بعدی مطالب کردی نیز به آن اضافه شود چرا که در حال حاضر ما به مطالب نقد ادبی و هنری به زبان کردی نیاز مبرم و شدید داریم.

یادگار رحمانی

دانشجوی زبان و ادبیات عربی